E - Sterretjes E - Sterretjes
***  E – Sterretjes   ***
(Onze pastor heet Esther, ze schrijft dat vaak als een E met een ster / * )

Bij het jaarthema ‘Ga (je) mee, samen getuigen van Geloof, Hoop en Liefde’
Samen getuigen van Geloof, Hoop en Liefde… het is een prachtig thema, wellicht één van de basistaken van christenen. Alleen, hoe doe je dat?
Belangrijk is denk ik dat getuigen niet alleen gaat over mooie woorden spreken, maar dat je zeker getuigt in je handelen, in wat je doet en in wat je laat. En ja, ook in wát je zegt en zeker in hóe je het zegt.
Woorden kunnen vaak misverstanden oproepen, verdriet en onbegrip. Het wordt christenen ook nog wel eens verweten ‘op zondag op de eerste rij in de kerk, en op maandag het tegenovergestelde!’.
En dan, getuigen van geloof, hoop en liefde – terwijl we de vreselijke beelden zien vanuit Israël en de Gazastrook…
Getuigen van geloof, hoop en liefde – terwijl we dagelijks horen van steekpartijen in ons eigen land en de ons omringende landen…
Getuigen van geloof, hoop en liefde – maar de ‘rijdende rechter’ heeft het druk met burenruzies…

Misschien zit de kern van dit jaarthema juist wel in dat kleine woordje ‘samen’!
Wanneer ik kijk naar het logo dat de Protestantse Kerk Nederland heeft gemaakt bij dit thema zijn daarin verschillende dingen die me opvallen:
De twee druppels lijken op een omgekeerd hart, het symbool van de liefde. Maar omgekeerd, dat zou erop kunnen duiden dat de liefde vanuit God naar ons mensen toekomt! En wij mensen mogen die liefde beantwoorden, naar God en naar de mensen om ons heen.
De witte lijnen lijken op twee handen, een grote hand die van bovenaf naar beneden reikt, en een kleine (kinder?) hand die daarmee verbonden is. Bijzonder daarbij is dat het één doorgetrokken lijn is – zo zijn onze handen verbonden met Gods hand, waarbij ik ook gelijk moet denken aan de tekst die elke zondagochtend wordt uitgesproken ‘Hij die niet loslaat het werk van zijn handen’.
De druppels zijn ook rood en blauwgekleurd, de kleuren van wijn en van water. De kleuren ook van Avondmaal en Doop, de sacramenten in onze kerk.

Wij mogen sámen getuigen, getuigen van Gods liefde, getuigen van de hoop die in ons is, getuigen van het geloof dat ons inspireert.

Mag ik komen?
Pastoraat en geestelijke begeleiding
Pastoraat, dat wil zeggen omzien naar de ander, waarbij de Naam van de Ander direct of indirect ter sprake kan komen, is een taak voor alle gelovigen, niet enkel voor de bezoekmedewerkers, ouderlingen of kerkelijk werker. Toch kunnen er omstandigheden zijn waarbij het prettig is om juist wel met een ambtsdrager of met mij te spreken. Schroom dan niet om mij te bellen, te appen of wanneer je me tegenkomt ‘aan het jasje te trekken’. Ik kom graag met u en met jou in gesprek.
Heel zwart-wit is het onderscheid tussen pastoraat en geestelijke begeleiding het uitgangspunt van een ontmoeting: in het pastoraat gaat het om uw/jouw weg met God, en in geestelijke begeleiding over Gods weg met u/jou.
Altijd probeer ik de gesprekken te voeren vanuit de 7 O’s. Ontvankelijk, Onbevangen, Onderscheidend, Open en zonder Oplossing, zonder Opinie en zonder Oordeel. En uiteraard houd ik mij aan mijn ambts- of beroepsgeheim.

Ga je mee naar de gespreksgroep?
Inmiddels is de gespreksgroep weer van start gegaan. Dit jaar hopen we elkaar nog te ontmoeten op 28 november en op 12 december, steeds van ca. 19.30 uur tot ca. 21.00 uur. Samen gaan we in gesprek aan de hand van de levensvragen die spiegelen aan Jezus’ leven. We beginnen steeds bij ons eigen leven, lezen dan een verhaal over Jezus en kijken naar één van zijn uitspraken die met de levensvraag van die bijeenkomst te maken hebben. Het zijn steeds avonden warin we delen wat ons bezighoudt, vaak met een lach, soms met een traan, en altijd gaan we de diepte in.
Van harte welkom!

Ga je mee? – Eeuwigheidszondag
Op zondag 26 november is het de laatste zondag van het kerkelijk jaar. Deze zondag wordt ook wel de Eeuwigheidszondag genoemd. In veel kerken, ook in onze gemeente, worden dan de gemeenteleden én de inwoners van de Groote Veenpolder herdacht dit het afgelopen kerkelijk jaar zijn gestorven.
In alle eerbied en respect worden hun namen genoemd en een kaars aangestoken. Het zijn altijd mooie diensten, waarin we prachtig mogen getuigen van geloof, hoop en liefde. Het zijn ook diensten die gedachten oproepen aan dierbaren die we zelf, kort of langer geleden, hebben verloren. Daarom wordt ook de mogelijkheid aangeboden om zelf een kaarsje aan te steken.
Dit jaar begint de dienst in Scherpenzeel om 11.15 uur (omdat ik daaraan voorafgaand voorga in de gemeente Oldemarkt)

Doe je mee? Kerkdienst op 31 december
Oudejaarsdag valt in 2023 op zondag. We houden dan één kerkdienst, ‘gewoon’ om 9.30 uur. ’s Avonds is er dan geen dienst.
Aan deze dienst willen we een bijzonder tintje geven, ik heb dan ook een ‘doe je mee dienst’ genoemd…
Wat is de bedoeling:
ik wil aan u en jou vragen of er een mooie Bijbeltekst, een verhaal, een gedicht of een lied is, dat voor u of jou een bijzondere betekenis heeft.
Of, voor de creatievelingen onder ons, hebt u misschien een keer iets gemaakt wat raakt aan ‘geloof, hoop of liefde’.
Laat het mij weten, dan kunt u of jij er zelf iets over vertellen (of ik doe het), en maken we er zo een dienst van met elkaar, voor elkaar en door elkaar.
In verband met de voorbereidingstijd graag uw of jouw reactie voor of uiterlijk 10 december.

Verhaal bij het jaarthema
Het verhaal van de vier kaarsen

Ergens in een oude kerk brandden eens vier kaarsen. De eerste kaars zei ‘Ik ben de kaars van de vrede – maar wanneer ik om mij heen kijk is de vrede ver weg. Het heeft geen zin dat ik nog brand.’ En het vlammetje werd steeds kleiner en doofde toen uit.
Toen nam de tweede kaars het woord en sprak ‘Ik ben de kaars van het geloof – maar het lijkt wel of steeds minder mensen geloven. De mensen hebben het te druk met andere dingen om hun geloof te voeden. Waarom zou ik nog branden?’, en het vlammetje sputterde en ging uit.
Ook de derde kaars flakkerde wat heen en weer en fluisterde zacht ‘Ik ben de kaars van de liefde – maar de mensen zien mij niet meer, ze zijn alleen nog maar bezig met zichzelf en hun eigen gelijk. Ze vergeten van elkaar te houden.’ En ook deze kaars ging uit.
Op dat moment kwamen er twee kinderen de kerk binnen. Ze vroegen zich af waarom er nog maar één enkele kaars brandde, en geen vier. Toen sprak de laatste kaars en zei ‘Ik ben er nog, en met jullie hulp kunnen alle kaarsen weer aangestoken worden. Want ik ben de kaars van de hoop.’

(auteur onbekend, bewerkt door EP)


Bereikbaarheid en contact
Meestal werk ik op maandag, dinsdag en vrijdag, een enkele keer op een andere dag. Twee van deze dagen zijn bestemd voor mijn werkzaamheden in/voor de Prot. Gem. Scherpenzeel – Munnekeburen (en één dag voor de PG Oldemarkt).
Ik ben te bereiken via whatsapp of telefonisch op 06 130 78 130, en via de mail op pastor.pknscherpenzeel@gmail.com

Met een hartelijke groet vanuit Steenwijk
Esther Pierik, pastor – kerkelijk werker
 
 
terug